به گزارش حاشیه صنعت به نقل از «خودروپلاس»، به عنوان نمونه می توان از برخی معاونان وزارت صمت و یا حتی دبیر انجمن خودروسازان نام برد.جایی که وی با بیش از یک دهه حضور در کرسی دبیری این انجمن عملا نمی توان یادگار درخوری و ماندگار از وی پیدا کرد.هر چه قدر هم که در آرشیو اخبار و شبکه های مجازی جست و جو می کنیم باز هم نکته بارز و دندانگیر به دست نمی آید.به جز یکی دو مورد تکراری که می توان به داستان چرایی مشکل خودروسازان و شورای رقابت اشاره کرد.
البته ازاحمد نعمت بخش یک اظهار نظر جنجالی دیگر نیز وجود دارد که اواخر شهریور سال ۹۶ بیان شده است.اظهاراتی در مخالفت با پویش نه به خودروی ایرانی که در هفته صدا منتشر شده است.احمد نعمت بخش طی یادداشتی در نقد این کمپین نوشته بود<<ضمن احترام به نظرات مردم از نظر من کمپین “نه به خرید خودروی صفر” تأثیر آن‌چنانی بر کاهش تقاضای خرید خودروهای تولید داخل نداشته است.
من چند دلیل برای این مسئله دارم. اولاً این کمپین که در شبکه‌های اجتماعی موبایل‌های هوشمند ایجاد شده و این سؤال مهم وجود دارد که واقعاً چند درصد از مردم از این موبایل‌ها استفاده می‌کنند؟
نکته دوم این که فرض کنید صد گروه برای این کمپین راه‌اندازی شده باشد، و هر گروه صد عضو داشته باشد، همه این تعداد با هم ده هزار نفر هم شوند، این تعداد مشتری در یک میلیون خودرویی که ما تولید می‌کنیم، عدد قابل‌توجهی نیست.
ضمن این که شرایط این‌طور نیست که ما تصور کنیم مردم هر روز صبح که از خواب بلند می‌شوند، از فضای مجازی خط می‌گیرند که چه بخرند و چه نخرند. کسانی که برای خرید خودرو برنامه داشتند، از شرکت‌های خودروسازی داخلی خودرو خواهند خرید و توجهی به این کمپین ندارند… آن دسته از افرادی که در کمپین نه به خودروی صفر شرکت کرده‌اند، و به این دلیل خودرو نخریدند به‌زودی پشیمان خواهند شد… . >>
این اظهارات البته آن هنگام نیز واکنش های بسیاری در پی داشت و در دیگر موارد اصولا تنها نظری که از وی در رسانه های مختلف مطرح و منتشر می شود،توجیه رفتار وکارکرد خودروسازان است.
یعنی هر زمان خودرو گران می شد و مردم اعتراض می کردند وی در مقام توجیه و اشاره به خودروهای ۵ هزار دلاری از عملکرد خودروسازان دفاع می کرد.هر گاه خودروسازان از وضعیت قیمت گذاری گله می کردند وی نیز با تکیه بر حکایت تکراری ،آغاز ماجرا را دوباره عنوان می کرد و تمام مشکلات خودروسازان را به قیمت گذاری دستوری نسبت می داد.
در غیر این حالت دبیر انجمن خودروسازان تنها در مراسم رونمایی خودروسازان نقشی فعال دارد و بسیار پر رنگ حضور پیدا می کند.اخیرا نیز که معاون این انجمن را نیز با خود همراه کرده و به صورت یک تیم دو نفره در مراسم ها حضور پیدا می کنند.اما در این میان یک پرسش وجود دارد؛چرا وی که همچنان در کمیه خودرویی ستاد تنظیم بازار عضویت دارد در مسائل و مشکلات امروز صنعت خودرو غائب بوده و نقش چندانی ایفا نکرده است.
شاید از یک نظر برخی مدعی باشند که وی به دور از چشم رسانه وظایف صنفی خود را انجام داده و می دهد. اما در پاسخ باید گفت که اگر کاری صورت گرفته و ایده و نظری مطرح شده بود،حداقل باید اثر آن در این صنعت دیده می شد.ضمن اینکه مشخص نیست که غیر توجیه خودروسازان و یا بیان مشکلات آنان دبیر انجمن قطعه سازان چه نقش دیگری باید در این صنعت داشته باشد.
این در حالی است که با توجه به سابقه وی و تجارب بسیاری که در صنعت خودروسازی دارد، حداقل باید تا به امروز انجمن خودروسازان کشور را به یک نهاد صنفی بسیار پویا و قوی تبدیل می کرد که در آن هم مشکلات صنفی دو خودروساز بزرگ شبه دولتی پیگیری می شد و هم خودروسازان بخش خصوصی می توانستند از طریق این صنف بسیاری از مشکلات و خواسته های خود را به گوش مسئولان و متولیان این صنعت برسانند.
با این حال فقدان یک راهبری عملگرا در راس انجمن صنفی خودروسازان باعث شده است که در عمل خودروسازان بخش خصوصی به جای پیگیری از طریق نهاد صنفی خود که به همین منظور تشکیل شده است،خودشان به دنبال راه چاره و رایزنی برا رتق و فتق امورات خود هستند.